สะพานเชื่อมต่อพระตำหนักชาลีมงคลอาสน์สร้างขึ้นเพื่อใช้เป็นสะพานเชื่อมโยงระหว่าง พระตำหนัก

ชาลีมงคลอาสน์ (หรือยาร์เลต์) กับพระตำหนักมารีราชรัตบัลลังก์ (หรือมารี) ตัวสะพานเชื่อมต่อระหว่าง

พระตำหนักทั้งสอง ก็มีความหมายเช่นเดียวกับปองต์หรือปอลในเรื่อง My Friend Jarlet ที่เป็นตัวเชื่อม

โยงระหว่างความรักความเสียสละของคนทั้งสาม พระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัว ได้นำชื่อนี้มา

ตั้งเป็นชื่อสะพานที่เชื่อมระหว่างพระตำหนักทั้งสองเหมือนกับเป็นการสานต่อพระตำหนักสองหลังเข้า

ด้วยกันลักษณะของสะพานเป็นสะพานเชื่อมที่ชั้นบนของพระตำหนัก โดยทำเป็นสะพานข้ามคลอง

พระราชวังสนามจันทร์ความยาวของสะพานวัดได้ 60 เมตร โครงสร้างของสะพานทั้งหมดเป็นโครงสร้าง

ไม้ ใช้ลักษณะเสาค้ำยันกลุ่มเพื่อการถ่ายเท น้ำหนักรวมกัน มีหลังคาคลุมและมีหน้าต่างเป็นผนังเปิดได้

ตลอดแนว บริเวณผนังใต้วงกบหน้าต่างเป็นผนังตัน ด้านนอกเป็นโครงไม้ตีไขว้เป็นลายสานสีเข้ม 

ผนังส่วนอื่นๆแถวขอบหน้าต่างและกรอบบานทาสีขาว หน้าต่างกรอบไม้มีไม้คั้นระหว่างลูกฟัก

กระจกฝ้า หลังคาเป็นทรงจั่วมุงกระเบื้องซีเมนต์ใยหินแผ่นเรียบสีแดง กลางสะพานขยายความกว้าง

เป็นอาคารรูปแปดเหลี่ยมทรงปั้นหยา ปัจจุบันยังคงใช้เป็นทางเดินเชื่อมต่อระหว่างพระตำหนักทั้งสอง

ซึ่งเป็นที่ตั้งของพิพิธภัณฑ์พระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัว ที่เปิดให้ผู้สนใจและประชาชนทั่วไป

เที่ยวชม