เรือนทับเจริญ พระราชวังสนามจันทร์ จังหวัดนครปฐม สร้างขึ้นในปี พ.ศ.2467 

เพื่อใช้เป็น ที่พักเจ้าพระยารามราฆพ(ม.ล. เฟื้อ พึ่งบุญ) ลักษณะเป็นเรือนไม้ชั้นเดียว 

ยกใต้ถุนสูง ตัวเรือนและโครงหลังคาทำด้วยไม้สัก ส่วนใต้ถุนเรือนเป็นเสาตอม่ออิฐฉาบปูน 

หลังคาเป็นทรงปั้นหยามุงด้วยกระเบื้องว่าว ลักษณะรูปร่างของเรือนตลอดจนการจัดวางแปลน

พื้นจัดเป็นสถาปัตยกรรมซึ่งได้รับการประยุกต์ขึ้นใหม่ โดยมีอิทธิพลจากตะวันตกมาผสม

ผสาน ซึ่งเป็นลักษณะที่เริ่มต้นตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 5 ตัวเรือนหันด้านหน้าซึ่งเป็นส่วนยาวของ

เรือนไปทางทิศตะวันออกสู่ถนนราชมรรคาในเมื่อมหาวิทยาลัยศิลปากรได้รับมอบให้ดูแล

ทับเจริญนั้น ทับเจริญอยู่ในสภาพชำรุดทรุด โทรมมาก มหาวิทยาลัยจึงได้ขอความร่วมมือจาก

กรมศิลปากรให้ส่งผู้เชี่ยวชาญด้านการอนุรักษ์สถาปัตยกรรมมาสำรวจสภาพเรือน ร่วมกับ

สถาปนิกของมหาวิทยาลัยเพื่อดำเนินการบูรณะ เมื่อบูรณะแล้วเสร็จ มหาวิทยาลัยศิลปากร

ได้จัดทับเจริญให้เป็นที่ตั้งของสถาบันวัฒนธรรมภูมิภาคตะวันตก ทำหน้าที่รวบรวมผลงานด้าน

วัฒนธรรมท้องถิ่น ทั้งที่เป็นมรดกและผลงานร่วมสมัย เพื่อจัดแสดงในรูปของพิพิธภัณฑ์ถาวร

และนิทรรศการหมุนเวียน เป็นแหล่งวัฒนธรรมสนเทศและส่งเสริมเผยแพร่กิจกรรม

ด้านวัฒนธรรมต่างๆ